R76-1 Międzynarodowe zalecenie dla urządzeń nieautomatycznychPrzyrządy do ważeniasprawia, że punkt zerowy i ustawienie zera jest bardzo istotnym zagadnieniem i określa nie tylko wymagania pomiarowe, ale także wymagania techniczne, gdyż stabilność punktu zerowego każdego przyrządu wagowego jest podstawową gwarancją jego sprawności pomiarowej.Poniższe terminy są ściśle związane z punktem zerowym, wyjaśniamy i analizujemy po kolei.
(1) Błąd wyrażeń: Różnica pomiędzy wskazaną wartością skali a prawdziwą wartością odpowiedniej masy (konwencja).
(2) Maksymalny błąd dopuszczalny: W przypadku wagi znajdującej się w pozycji referencyjnej i ustawionej na zero bez obciążenia, maksymalna dodatnia lub ujemna różnica pomiędzy jej wartością wskazywaną a odpowiadającą jej wartością prawdziwą określoną przez masę wzorcową lub odważnik wzorcowy zaleca się, aby było to dozwolone.
(3) Urządzenie zerujące: Urządzenie, które ustawia wskazaną wartość na zero, gdy na nośniku nie ma obciążenia.Do wag elektronicznych m.in.: urządzenie zerujące półautomatyczne, urządzenie zerujące automatyczne, urządzenie zerujące wstępne, urządzenie śledzące zerowanie.
(4) Dokładność zerowania: Po wyzerowaniu wagi wpływ błędu zera na wynik ważenia mieści się w granicach ±0,25e.
(5) Błąd punktu zerowego: po odciążeniu punkt zerowy skali wskazuje błąd wartości, maksymalny błąd dopuszczalny w zakresie ±0,5e przy pierwszej kalibracji.
(6) Urządzenie śledzące zero: urządzenie, które automatycznie utrzymuje wartość wskazującą zero w określonym zakresie.Urządzenie śledzące zero to automatyczne urządzenie zerujące.
Urządzenie śledzące zero może mieć cztery stany: nie, nie działa, działa, poza zakresem działania.
Urządzenie śledzące zero może działać, gdy:
– Wskazana wartość wynosi zero lub odpowiada ujemnej wartości masy netto, gdy masa brutto wynosi zero;
– a równowaga jest w stabilizacji;
– poprawka nie jest większa niż 0,5 e/s.
1. Test urządzenia śledzącego zero
Ponieważ zdecydowana większość wag elektronicznych dostępnych obecnie w Chinach posiada urządzenie do śledzenia zera, dlatego konieczne jest przetestowanie punktu zerowego błędu, należy upewnić się, że śledzenie zera nie może działać.Wówczas urządzenie śledzące zerowanie „nie działa”; jedynym sposobem jest umieszczenie określonej masy ładunku w pobliżu punktu zerowego, tak aby śledzenie zera wykraczało poza jego zakres roboczy.
(1) określić współczynnik korekcji urządzenia śledzącego zero
Ze względu na odpowiednie normy i procedury kalibracyjne w metodzie nie określono współczynnika korekcji śledzenia zera, stwierdzono, że są osoby, które spekulują na ten temat, świadomie zwiększając współczynnik korekcji, aby waga szybciej wróciła do zera, aby aby pokazać, że jakość produktu poszczególnych produktów jest doskonała.Z tego powodu, jak podsumował autor w rzeczywistym działaniu metody, można szybko w terenie sprawdzić zerowy współczynnik śledzenia wagi.
Włącz zasilanie, ustabilizuj przez co najmniej 30min, umieść obciążenie 10e na nośniku ładunku, tak aby waga „śledzenie zera” znalazła się poza zakresem roboczym.Delikatnie przykładaj obciążenie 0,3e w odstępach około 2 sekund i obserwuj wartość.
Po 3 kolejnych obciążeniach 0,3e skala wykazuje znaczny wzrost o jedną działkę, co oznacza, że urządzenie nie działa lub nie będzie działać.
Jeżeli po 3 obciążeniach o wartości 0,3e skala nie zmieni się w widoczny sposób, oznacza to, że urządzenie nadal pracuje i śledzi poprawki w zakresie 0,5e/s.
Następnie delikatnie usuń 3 ładunki 0,3e, a waga powinna wykazać znaczny spadek o jedną działkę.
Dlaczego używane są obciążenia 3 0,3e?
Obciążenie 0,3e jest mniejsze niż współczynnik korekcji 0,5e/s;a obciążenia 3 0,3e są większe niż 0,5e/s i mniejsze niż współczynnik korekcji 1e/s (ponieważ wymagany współczynnik korekcji jest zwiększany w odstępach co 0,5e/s).
(2) W szczególności określ, ile obciążenia przekracza zakres śledzenia zera
R76 w czasie przedmiotowego testu wymagał umieszczenia obciążenia 10e poza zakresem śledzenia zera.Dlaczego nie 5e ładunków, dlaczego nie 2e ładunków?
Chociaż w zaleceniach międzynarodowych i naszych odpowiednich przepisach wyraźnie określono, że współczynnik korekcji urządzenia śledzącego zerowanie musi wynosić „0,5e/s”, ale wielu producentów wag w fabryce wag nie ustawiało współczynnika korekcji urządzenia śledzącego zerowanie na poziomie ten punkt.Nawet niektórzy producenci wag ustalają maksymalny współczynnik korekcji (obecnie maksymalny współczynnik korekcji wynosi 6e/s).
2. Kontrola zerowej dokładności
Jeżeli waga nie posiada funkcji śledzenia zera lub posiada specjalny wyłącznik umożliwiający zamknięcie urządzenia śledzącego zerowanie, w przypadku wykrycia „dokładności zera” i „błędu zera” nie ma potrzeby stosowania dodatkowego obciążenia (10e).Problem w tym, że większość wag w Chinach nie jest wyposażona w wyłącznik umożliwiający zamknięcie urządzenia śledzącego zerowanie, a wszystkie posiadają funkcję śledzenia zera, więc aby uzyskać błąd zera, musimy założyć dodatkowe obciążenie (10e), aby przy nieobciążonej wadze wykroczyć poza zakres śledzenia zera, dzięki czemu uzyskamy dokładność ustawienia zera „bliską zeru” i „błąd zera”.Dzięki temu dokładność zerowania jest „bliska zeru”.Kolejno umieszczaj 0,1e dodatkowych odważników, aż wartość znacząco wzrośnie o jedną działkę (I+e), a suma dodatkowych odważników wyniesie ∆L, tak aby błąd zerowania wyniósł: E0=10e+0,5e-∆L-10e= 0,5e-∆L≤±0,25e.Jeżeli suma dodatkowych wag wynosi 0,4e, to: E0=0,5e-0,4e=0,1e<±0,25e..
3. Znaczenie wyznaczania dokładności zerowania
Celem określenia dokładności zera jest zapewnienie, że w procesie wzorcowania zakończono obliczenie „błądu korekcji przed korekcją”.Podczas sprawdzania dokładności wagi błąd przedkorekcyjny można obliczyć ze wzoru: E=I+0,5e-∆LL.Aby dokładniej poznać błąd w konkretnym punkcie ważenia wagi, należy go skorygować o błąd punktu zerowego, czyli: Ec=E-E0≤MPE.
Po skorygowaniu błędu punktu ważenia o błąd punktu zerowego, można skorygować wartość nieznacznie przekraczającą błąd maksymalny dopuszczalny jako kwalifikowany lub wartość, która wydaje się znajdować w przedziale kwalifikowanym, jako niekwalifikowaną.Jednakże niezależnie od tego, czy korekcja jest kwalifikowana czy niekwalifikowany, celem wykorzystania danych skorygowanych o błąd punktu zerowego jest przybliżenie wyników badań do prawdziwej dokładności skali.
4. Określenie błędu zerowego
Przede wszystkim kalibracja powinna wyznaczyć błąd punktu zerowego wagi w następujący sposób: przed zdjęciem całego ładunku z nośnika wagi należy na nośnik ładunku umieścić obciążenie 10e, następnie zdjąć obciążenie z nośnika ładunku i porządkować 0,1e dodatkowych odważników, aż wartość zostanie wyraźnie powiększona o jedną działkę (I+e), a suma dodatkowych odważników wyniesie ∆L, następnie wyznaczyć błąd punktu zerowego metodą temperatura zapłonu, E=10e+0,5 E=10e+0,5e-∆L-10e=0,5e-∆L≤±0,5e.Jeżeli dodatkowy ciężar narasta do 0,8e, to: E0=0,5e-0,8e=-0,3e<±0,5e.
Czas publikacji: 14 sierpnia 2023 r